جایگاه طراحی محصول در صنعت کشور
جایگاه طراحی محصول در صنعت کشور
محمد برزگری – سردبیر مجله ساخت و تولید
چهل سال پیش لوله و پروفیل به همین شکل امروزی بود اما خودروها این شکلی نبودند یخچال و تلویزیون هم این شکلی نبود. مهندسان و طراحان در این مدت طرحها را مدام تغییر دادند تا تلویزیونهای کوچک و سنگین را به صفحاتی بزرگ و سبک تبدیل کنند تا پاسخگوی تنوعطلبی سیریناپذیر مشتریان باشند. در این مدت صنعتگران ایرانی نیز بیکار نبودند صبر کرده تا محصولی وارد بازار شود سپس تحت لیسانس، یا با کپی برداری همان محصول را تولید می کردند. اما سرعت تغییر در طراحی محصولات آن قدر زیاد شده است که دیگر نه تحت لیسانس میشود تولید کرد نه فرصت کپیکردن را داریم هنوز محصولی وارد بازار نشده است مدل جدید آن رونمایی می شود.
@sakhtotolid
مفاهیم تولید انبوه جای خود را به تولید بر اساس سلایق انبوه مشتریان داده است. مفهوم تولید به تعداد یک، یعنی برای سلیقه هر مشتری، یک محصول تولید شود؛ موضوعی مربوط به سی یا چهل سال آینده نیست. امروزه پرینترهای سه بعدی مطابق خواست هر مشتری خودرو تولید می کنند و بسیاری از شرکتهای مطرح خودرو سازی سرمایه گذاریهای سنگینی در تولید با پرینترهای سه بعدی کردند.
در چنین شرایطی برای مقابله با طراحان خوش فکر خارجی و سرعت بسیار سریع رشد تکنولوژی چند کار را می شود انجام داد:
یا آنکه جلوی واردات کالا را با تعرفه های سنگین گمرکی بگیریم تا مردم همان طرحهای 40 سال پیش را خریداری کنند همان کاری که در صنعت خودرو شاهد آن هستیم یا آنکه بخش طراحی و R&D شرکتها را توسعه بدهیم که این بخش نیاز به نیروی انسانی با سواد و خوش فکر دارد که معمولا در صنعت ما خصوصا نوع دولتی آن کمتر به آن اهمیت می دهند. یا آنکه سرمایهگذاری در تولید محصولاتی مانند لوله و پروفیل، ورق و مواد اولیه انجام شود که تغییرات در طراحی آنها زیاد نیست.
راه کار دیگری هم وجود دارد که بی خیال تولید صنعتی شویم و بگذاریم طبیعت ایران بکر بماند و به خاطر صنعتی شدن به محیط زیست صدمه وارد نکنیم. نتیجه ای که حال شاهد آن هستیم: نه طبیعت داریم و نه صنعت. به جای آن صنعت گردشگری و بومگردی را توسعه بدهیم و از تجارت 1300 میلیارد دلاری آن سهمی داشته باشیم.
—
سرمقاله شماره 74 مجله ساخت و تولید
www.irmpm.com
1182 بازدید کل ، 3 امروز